به نام خدا
سلام هدیه ی مامان. امروز تازه شروع به نوشتن کردم. تنبل نیستم اما فعلا نمی خواستم برات بنویسم می خواستم نی نی کوچولو اول درست ببینمت بعد شروع کنم به نوشتن. خوب عزیزم با یه مقدمه چطوری؟
اسم مامانت سورا و اسم بابات آرش و مامان و بابا 6 ساله که با هم دارن زندگی می کنند و تصمیم گرفتن رو قولشون به هم بایستند. البته بگم ها همچین زیادم نایستادن حسابی هم و به خاک سیاه نشوندن
شوخی کردم. مامان و بابا سال خوبی رو نگذروندن عزیزم. پارسال یه نی نی کوچولو اومد جای تو و تا دو ماه مهمون ما بود موقع رفتنش یه تکه از مامان و با خودش برد. و کلی ناراحتی به بار اومد. بعدش بابایی... راستی نی نی نازم تو توی 6 شهریور بابایی مهربونت و از دست دادی نمی دونی چقدر حیف شد نمی دونی چقدر بد بود. عزیز دلم خیلی دلم می خواست بابایی تو ببینی اخه اونقدر مهربون و ماه بود که غمش هنوز رو دلم مونده. این بابایی می شه بابای من. اسمش محمد هادی بود و چقدرم دوست داشتنی . اولین چیزی که به مامان یاد داد این بود که خوب بازی کنه و خوب شیطنت کنه. بعدشم هیچ وقت دروغ نگه. این بابایی شبها تو گوش من قصه های قشنگ تعرف می کرد و درس آزادگی رو بهم یاد می داد. حالا منم می خوام تو رو با روش اون بزرگ کنم می دونی خیلی سخته اخه بابایی اونقدر برام وقت می ذاشت که هنوزم تعجب می کنم چطوری حوصله ش می اومد. می دونی نازنینم هیچ وقت به من نگفت حالا خسته ام ، حوصله ندارم، بعدا بیا. همیشه بهم می گفت من هستم من همیشه پشت سرت هستم.... وای وای وای نی نی نازم مامان داره گریه می کنه می زاریم برای بعد که دوباره ادامه بدم. دوستت دارم نازنینم. ناراحت نباش من زود آروم می شم...
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 